Addictions

Βρέχει.
Δώσε μου ένα τσιγάρο.
Πριν προλάβω να κουνηθώ, είχε ήδη αρπάξει το πακέτο.
Ήταν πολύ νευρικός, η φωνή του έτρεμε.
Αναρωτήθηκα γιατί ήταν έτσι ξαφνικά, αφού πέντε λεπτά πριν ήταν μια χαρά.
Ήταν σίγουρο πως τη σκεφτόταν πάλι.
Την έφερε στο μυαλό του.Ήρθε πάλι.
Γι’ άλλη μια φορά, δεν μπορούσε να την αγγίξει, ενώ στεκόταν εκεί.
Τα μάτια της, η ανάσα της, τα μαλλιά της, μέχρι και το άρωμα της το μύριζε.
Του έλειπε.
Όσο δε σταματούσε η βροχή να πέφτει έξω, τόσο προσπαθούσε να την αρπάξει, να τη φέρει κοντά του, να τη νιώσει.

Ακόμα βρέχει, είπε, πώς θα πάμε;
Πού; του λέω.
Πρέπει να πάμε να τη βρούμε, να τη βρω.


Σίγουρα, φάνηκε να τον ευχαριστεί περισσότερο από εκείνη αυτή τη στιγμή, αφού χάθηκε στον πυκνό καπνό του.Τον φυσούσε μακριά κι είχε μία έκφραση ικανοποίησης στο προσωπό του.
Γυρνώντας, το μάτι του έπεσε στις κούτες με τα χρώματα που είχα σε μια γωνιά του δωματίου.Αμέσως, άρπαξε μια κόλλα χαρτί κι ένα στυλό.
Γραμμές, όγκοι, κενά.
Φάνηκε να χάνεται πάνω στο χαρτί, περπατούσε πάνω στις γραμμές, στρίμωχνε τους όγκους να μπουν στη θέση τους.Το μόνο που ακουγόταν τόση ώρα ήταν οι ανάσες μας με τη μουσική στο βάθος.

Θα βγούμε; τον ρώτησα.
Άσε με να τελειώσω το σχέδιο.

Δεν την ξανασκέφτηκε, δεν ξανάπιασε τσιγάρο.
Τελικά, από τί είναι εξαρτημένος;
Ποιά η πραγματική του ανάγκη;
Όπως και να ‘χει, του αρέσει να μολύνει τα πνευμόνια του.
Άλλοτε με έρωτα, άλλοτε με νικοτίνη κι άλλοτε με χρώμα.





It's raining.
Give me a cigarette.
Before I make a move,he had already grabbed the pack.
He was nervous,his voice was trembling.
I wondered why.Five minutes before he was ok.
Surely he was thinking of her again.She was in his mind,she came again.
Once again,he couldn't touch her although she was standing there.
Her eyes,her breath,her hair.He could even smell her perfume.
He was missing her.
As it was still raining,he was still trying to catch her,to bring her closer,to feel her.

It's still raining,how will we go?
Where?I answered
I gotta find her..

Definitely the cigarette made him feel better.As he was blowing the smoke away, you could see the satisfaction in his face.
As he turned,he just saw some spraycans at the corner of the room.Immediately,he took a paper and a pen.
Lines,letters,spaces.
He seemed to be lost in the paper,he was walking on the lines,he was pushing the letters to get in order.
The only sounds you could hear all this time,were our breaths and some music in the background.

Will we go out?I asked him
Let me finish the sketch.

He didn't think of her again,he didn't even smoke
Finally,what is he addicted to?
Which is his real need?
In every way,he likes to harm himself.
Sometimes with love,sometimes with nicotine,sometimes with colour.

Johnni Wrongface