Jan 30, 2010

Another piece on the wall



Ο κόσμος μας είναι φτιαγμένος από διαχωριστικά, πόρτες, παράθυρα,
μετέωρα βήματα από αποβάθρες σε βαγόνια από λιμάνια σε πλοία,
σκάλες, επίπεδα, πτήσεις,
μεταβατικές αλλαγές ή προσπάθειες να.βιώσουμε μια αλλαγή.
Να ανακαλύψουμε, να γνωρίσουμε, να μάθουμε.
Υπάρχουν λοιπόν σε αυτόν ακριβώς τον κόσμο, δύο κατηγορίες ανθρώπων.
Οι επαγγελματίες άνθρωποι που σηκώνουν αυτά τα τείχη και οι απλοί ερασιτέχνες που σκοπό έχουν να ρίξουν αυτά.τα.τείχη, σε μια προσπάθεια γνώσης του τί κρύβεται πίσω τους, προκειμένου να μην το φοβούνται όπως κάθε άγνωστο.
Αυτό λέγεται επικοινωνία.
Όλα τα άλλα είναι απλά η προσέγγιση.
Καλό είναι να μην μπερδευόμαστε.



Σε ποιά κατηγορία ανήκουμε το θεωρώ δεδομένο.
Απλά, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, πριν ρίξουμε τον τοίχο κοιτάμε μήπως τον ομορφύνουμε.
Να είναι λίγο διαφορετικός.
Λίγο πιο δικός μας.
Στην τελική;
Αφήνουμε το όνομά μας.
Να θυμόμαστε ποιος τον έριξε.




Οur world is divided in different parts, doors, windows,
made of akward steps between platforms and freights , between ports and ships,
scales, levels, flights,
changes or tries to feel a change.
So in this world, there are two kinds of people.
Those professionals who build these walls and the amateurs who want to demolish them, attending to discover what is behind, in order not to be afraid.
That’s communication.
Everything else is just an approach.
Don’t get confused.




It’s obvious what kind of persons we are.
The difference is that before the demolition, we try to make the wall look better.
To be different.
A part of us.
In any case, we just write our name.
To remember who threw it down.


Johnny Soca

Jan 29, 2010

Arms your mind











Δύο χρόνια πρίν αράζοντας κλασικά στο σπίτι του taze, μετά από αρκετές μπύρες και αρκετή συζήτηση, άρχισα να τραβάω ορισμένες γραμμές στο χαρτί. Ηθέλα μια καινούρια λέξη, ένα νέο σχέδιο. Μετά από κάποιες σκέψεις η λέξη που με βρήκε ήταν 'arms'. Μου άρεσε, και δεν έβλεπα την ώρα να το μεταφέρω στον τοίχο. Έτσι μετά από καιρό γράφω ακόμα 'arms', πέρα από κάποια γράμματα και λέξεις που με απασχολούν ανά διαστήματα. Στόχος μου; Πατώντας πάντα στις ίδιες βάσεις να εξελίσσω το αρχικό σχέδιο τόσο στο χαρτί όσο και στον τοίχο.

Two years ago,chilling at taze's home,after a few beers and a lot of discussion,I started sketching some lines on the paper.I wanted a new word,a new sketch.After some thinking the word that came was 'arms'.I liked it and I was looking forward to taking it on the wall.So,i still write 'arms',exept some breaks i do with new letters and words that preoccupy me sometimes.My purpose is to evolve the primary sketch on the paper and on the wall,stepping always on the same basis.

Johnni Wrongface

Jan 23, 2010

Meet us in autumn













μια σκηνή

ένας τοίχος
ο δικός μας τοίχος

και ένα ερειπωμένο ξενοδοχείο

δυο καναπέδες
κι ότι άλλο αυτοί συνεπάγονται
πολλά λευκά χαρτιά

ακόμα περισσότερα χρώματα

όλα τα άλλα απλά συνέβησαν
γιατί ήμασταν όλοι εκεί
και περάσαμε καλά

μπροστά στον τοίχο μας
την ιστορία του
την ιστορία μας


a scene

a wall
our wall

and an abandoned hotel

two couches
and everything that comes with
a lot of white papers

and even more colours

all the others just happened
cause we all were there
and we had a good time

in front of our wall
its history
our story

Jan 22, 2010

Zest Origami




Η αρχική έμπνευση για αυτό το κομμάτι ήρθε όταν ένας φίλος μου έδειξε μια σειρά design –επίπλων, τα οποία ήταν σχεδιασμένα σε στυλ οριγκάμι. Στη συνέχεια έψαξα να βρω περισσότερα στοιχεία γι’ αυτού του είδους την τέχνη και ενθουσιάστηκα όταν κατάλαβα την φιλοσοφία της. Ο συνδυασμός κομματιών και σχημάτων μπορούσε να δημιουργήσει άπειρα σχέδια! Έτσι, συνδύασα κάποια από τα ήδη υπάρχοντα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσω να συναρμολογήσω τη λέξη με το ψευδώνυμο μου αλλά και να προσθέσω τις προσωπικές μου πινελιές. Στην πράξη ήταν πιο δύσκολο από όσο νόμιζα μιας και τα σχήματα έπρεπε να βγουν ομοιόμορφα και πανομοιότυπα. Ήταν ένα διαφορετικό κομμάτι από αυτά που συνηθίζω να κάνω αλλά το ευχαριστήθηκα πολύ.



The inspiration for this piece came when a friend of mine showed me a brochure of furniture designed ,based on origami style. Then, I started searching for more information about this kind of art and I was thrilled when I understood its philosophy. The combination of same pieces could actually create various scenes and objects! I decided to combine some, so to create the letter of my tag, zest, but also to put my personal touch. In fact it was more difficult than I thought, because the shapes had to be identical. This style was something different than the ones I usually do, but I enjoyed it a lot.


2357!

Jan 21, 2010