•

Μια κασετίνα άδεια από τσιγάρα

κι ένα τασάκι αποτσίγαρα,

Μικροί λόφοι από στάχτες,

καταφύγια, για της ζωής τους αποστάτες.

Εδώ που γεννηθήκαμε

τίποτα δεν μοιάζει ίδιο,

αυτή η πόλη μας έθαψε με πλήθος.

Κι ο ήλιος δεν μας βλέπει πια,

χλωμοί έχουμε μείνει,

να ρίχνουμε κλεφτές ματιές,

τα βράδια στη σελήνη.

2357!